Βλέποντας τα προτεινόμενα σχέδια και εστιάζοντας στην ομιλία που είχατε κάνει στην Μύκονο στην δεύτερη πρόταση που αναφερθήκατε, καταλαβαίνω ότι θέλετε ποιοτικές επενδύσεις αλλά δυστυχώς δεν κοιταξατε τις ανάγκες του απλού Μυκονιάτη που θέλει να κρατήσει την περιουσία του και όχι να την πουλήσει για ένα κομμάτι ψωμί αχρηστεύοντας την με αυτά που προτείνετε. Οι Μυκονιάτες από τα πολυ παλιά είχαν μεγάλες οικογένειες και αυτό έχει σαν αντίκτυπο σήμερα τον κατακερματισμό των χωραφιών σε μικρότερα κομμάτια ακόμα και από την αρτιότητα που υπάρχει σήμερα που είναι στα 4 στρέμματα και θέλετε να την αυξήσετε στα 8 στρ.
Μηχανικός δεν είμαι αλλά παραθέτω κάποιες ιδέες όπου μπορεί να μην εξαγριωσουν τους ντόπιους κατοίκους όπου έφτασαν το νησί εκεί που το έχουν φτάσει και συνεχίζουν τον αγώνα τους αδιαλείπτως.
Όσοι έχουν 4 στρέμματα να ισχύει η αρτιότητα και αυτοί που θέλουν να κάνουν επενδύσεις στο νησί δηλαδή να αγοράσουν γη για να χτίσουν να ισχύουν τα 8 στρέμματα για κατοικία και τα 30 στρέμματα για ξενοδοχεία. Επίσης να ισχύουν οι παρεκκλίσεις του ΦΕΚ Δ 270/ 30-05-1985 για όλες τις ζώνες εκτός από τις προστατευόμενες. Δεν νοείται να τιμωρείται έτσι τον Μυκονιάτη που κρατάνε τέτοια χωράφια να μην μπορεί να χτίσει. Με αυτόν τον τρόπο τον παρακινείται είτε να το πουλήσει για ένα κομμάτι ψωμί είτε να αυθαιρετησει για τα παιδιά του.